De Devil's Staircase

Van Kingshouse naar Kinlochleven, 14 km.
Regen zoals voorspeld. Iets over negenen word ik gebracht naar het startpunt van die dag (overigens een schitterende tocht), het hotel waar ik gisteren aankwam en waar ik op mijn gemakje nog eerst een kopje koffie neem.
Om me heen zie ik mensen die somber en lusteloos met regenpak wachten op een moment van minder regen. Dat er niet komt.
Ik heb er wél zin in.
Eerst een lang stuk vrij plat en evenwijdig aan de weg, dan langzamerhand de berg op en de Devil's Staircase beklimmen. Dit valt mee, het is niet zo erg als het klinkt. Het pad kringelt zich met haarspeldbochten naar de top. De naam stamt nog uit lang vervlogen tijden, toen het leger dit pad te voet moest nemen. Overigens gaat de WHW regelmatig km's lang over het oude militaire pad.
Na nog geen half uurtje lopen heb ik natte voeten. Door de regen zijn de beekjes die over het pad stromen, dieper en liggen de stenen waar je overheen moet stappen ook niet altijd droog.
Eerst komt er een man met een lekke mountainbike die toch nog even probeert te fietsen. Zowel de bike als de man maken een prachtige salto. Man staat op, fiets was al lek en ik sta in de wind en regen te roepen of alles in orde is?
Een kwartiertje later wordt het nog gekker, er komt er eentje de berg op sprinten! Dit beeld klopt gewoon niet en ik denk er verder niet over na, het is niet te snappen.
Op de top wil ik foto's nemen en daar staat de sprinter ook even bij te komen. Ik vraag hem of het goed met hem gaat en na de bevestiging moet ik toch even kwijt dat ik het echt niet normaal vind wat hij doet.
Gegniffel en een verklaring dat hij die dag om die en die reden van Kingshouse naar Fort William wil rennen. Dit is voor de wandelaar 2! trajecten, oftewel zo'n 40 km. Berg op en af. De rest heb ik niet gesnapt, z'n vriendin komt er ook vrolijk bijgerend en ze nemen nog wat foto's van mij op de top in charming regenbroek.
Als een speer gaan ze er weer vandoor, over de stenen. Ik blijf nog steeds niet-begrijpend achter, maar ik geniet nog even van de omgeving en de sfeer van de laaghangende bewolking. Heel bijzonder.
Dan afdalen en over een wild stromend riviertje springen. Gelukkig staat er een groepje mensen bij, want het is me net iets te breed. Ze vangen me op en trekken me overeind. Ik krijg een prijs voor mijn prestatie, snoepjes uit de zak van moeder. Een jonge knul zegt nog 'tot straks bij de volgende rivier'. Twintig meter verderop wordt het dus echt serieus. Al een tijdje ben ik de rivier en de stenen erin aan het bestuderen voor een veilige overtocht. Kan ik vooralsnog niet ontdekken. Met de familie van zonet ook stroomopwaarts nog even kijken. Eén van hen doet schoenen en sokken uit en met behulp van haar stok gaat ze het aan. In spanning kijken wij met zijn allen toe. Het lukt haar en terwijl er nog eentje hetzelfde doet, ga ik toch weer stroomopwaarts waar het iets smaller is.
Ik ontdek een mogelijkheid om over te steken. Droge voeten hier bij houden was onmogelijk. Gewoon met schoenen aan gegaan. De rest komt ook naar mijn plekje en ik help ze over. Voor elk wordt er gejuichd en geklapt en ik word omhelsd. We zijn allemaal zonder ongelukken aan de overkant gekomen!en dit was niet zonder gevaar met al die stenen en die sterke stroming. Wat er daarna nog aan riviertjes en beekjes komen, is natuurlijk peanuts.
Achterom kijkend zie ik dat anderen
de rivier niet oversteken en teruggaan.
En weer verder door de regen, met de jonge Belg(weer alleen, want ze vrienden lopen niet door) van gisteren nog even die me inhaalt. Hee hoi, hoe ben je de rivier overgekomen?
"O, gewoon rechtdoor", zegt ie nuchter en stiefelt de berg af. Ik blijf weer niet-snappend achter. Maar dát had ik wel willen zien, gewoon rechtdoor.....

Deze tocht was super, bijzonder en nat en lekker spannend. En ik ben blij dat ik dit niet gemist heb. De hele tocht zo goed als in één keer doorgelopen, er was ook geen plekje om even te zitten.
Dit deed ik lekker in de pub bij aankomst waar ik ook mijn kamer had. In een zachte leren stoel met een gigantische bak soep. Heerlijk! En ik hou helemaal niet van soep. Hier worden grenzen verlegd!
's Avonds nog erg gezellig met het Ned. stel R&M en Mark die er ook weer bij is.
Morgen het laatste dagje.