De laatste dagen

De wandeltocht zit er op, ik kan even uitrusten. Dit ben ik van plan te doen in Killin, een beetje naar het midden van Schotland.
Heerlijk 2 uurtjes in de trein en het landschap voorbij laten gaan, zonder een stap te hoeven zetten!
Ik ben niet met de originele stoomlocomotief, maar deze maakt ook erg leuke geluiden.
Een mooi dorp, midden tussen de heuvels en bossen, met een flinke waterval/stroom en een aantal eetgelegenheden.
In een prachtig groot pand heb ik een minder prachtig klein en donker zolderkamertje. Maar ach, het is goed.

Een eetgelegenheid....
Na een heel gezonde maaltijd heb ik ineens trek in iets zoets, een toetje dus, wat ik zelden of nooit neem. Nu dus wel.
Als het schaaltje voor me wordt gezet, heb ik ter plekke een blackout. Ik kan me totaal niet meer herinneren wat ik nou besteld heb!
De smurrie doet geen lichtje bij me branden. Geel met beige dingen ertussen, wat kan dit nu zijn? Ik blijf staren en probeer het me te herinneren. Ook met bril op komt er niets herkenbaars in beeld. Oké, ontspannen dan maar... dit werkt wel, het lichtje floept weer aan. Het moet appeltaart zijn met zwarte bessen en custard! Heel voorzichtig dan maar, het is warm,zoet en deels vloeibaar. Ik doe mijn best en voor even is dit prettig. Maar nee, toetjes zijn aan mij niet echt besteed.

De volgende dag wil ik een kleine wandeling maken door het bos, 6 km. Mijn lijf wil niet, voel me wat grieperig en de paar buitjes doen me ook niet echt goed. Helaas ook een verkeerde afslag genomen en zo werden het er toch weer meer dan 6. Na drie uur was ik terug in het dorp, wat gegeten en de rest van de dag in de B&B gebleven. Ik pas.

Weer wat opgeknapt wandel ik de volgende ochtend naar het meer en neem ik de bus naar de westkust. Naar Oban gaat de reis, lekker even onderweg zijn (anderhalf uur) en in een stadje ronddolen. Een klein boottochtje gemaakt en zeehonden gezien. Lekker in de zon op een terrasje en dan de busrit terug. Prima naar mijn zin gehad zo, niet spectaculair, maar gewoon lekker onderweg.
Morgen ga ik al naar Glasgow, anders kan ik er niet op tijd zijn.

In Glasgow ook weer veel rondgelopen, richting rivier en gewoon door het centrum met veel mooie oude panden. Bij het pension met de buren aan de babbel op de trap, wat we 's avonds in de keuken van het pension van de buren nog doorzetten. Zij zijn aan de pimpel, ik hou het bij 1 biertje en ga op tijd naar mijn kamer.
Om dan de hele volgende dag onderweg te zijn naar huis.
Het is mooi geweest, ik ben tevreden en dankbaar dat alles goed is gegaan.

Leuk dat jullie hebben meegelezen en meebeleefd, dank je wel!!

veel groeten van Daan