gesneuvelden

In Dun-sur-Meuse (Maas) eerst een nieuwe zonnebril kopen. Ik heb de vorige laten vallen en stapte er toen op. Heb hem wel gemaakt met ducktape, iets wat ik volgens zoonlief altijd bij me moet hebben... Elke dag is er iets kwijt, gaat er wat fout, enz. En elke gebeurtenis is te wijten aan een gebrek aan aandacht, zorgvuldigheid. Is het toeval dat ik me voor deze reis de oefening en het thema van 'aandacht' heb gegeven?
In de bieb in Neufchateau heb ik trouwens weer mijn snoertje laten liggen, ga ik nu niet over uit weiden, geïnteresseerden kunnen het stukje van Schotland lezen, daar gebeurde precies hetzelfde. Bode, ik raak veel 'strepen' kwijt hoor en kom deze reis echt niet aan een 'ster'..
Oké waar waren we...
Aandacht...
Bij Romagne s Montfaucon ligt de grootste Amerikaanse begraafplaats van Europa van slachtoffers van de 1e wereldoorlog. Ik wil daar heen. Heb dit wel eens op tv gezien, maar er zelf nooit geweest.
Het raakte me diep! De enorme hoeveelheid rijen met wit marmeren graven is overweldigend. Ik loop er met betraand gezicht tussen door. Elk kruis en elke ster draagt een naam van de door geweld gestorven jonge knul. 100 jaar geleden... maar het beeld is te sterk om af te doen voor 'geschiedenis'
Deze zee van kruizen staat ook nu nog symbool voor het geweld nu en de doden die daarbij vallen. Zo voelt dat voor mij wel en mijn hulpeloze verdriet binnen in het monument is voor die mensen die nu zoveel lijden of de dood vinden.
Aangedaan fiets ik verder, in vrijheid en veiligheid... heb dit nooit als een vanzelfsprekendheid ervaren..
Er zijn veel begraafplaatsen en monumenten in deze omgeving. Dit was ook de streek waar zoveel gevochten is.
Onderweg uitgestrekte landbouwvelden, kaal, leeg en stil
De tocht gaat vandaag naar Chalons-en-Champagne. Hier is pas de eerstvolgende camping en dus staat er 110km aan het eind van de dag op de teller. Een municipal (van de gemeente) dit keer en het staat vol caravans en campers. Goh, zeg ik tegen de receptioniste, dit is de eerste keer dat ik niet alleen sta... moet ze heel erg om lachen...
Aan de babbel met een stel uit Ridderkerk en bij hun caravan kletsen we de hele verdere avond met een wijntje en Goudse kaas.Ik mag in de ongelooflijk luxe stoel zitten!!
Chalons is wel een mooie stad, wat ik er van zag bij het er door fietsen. Ik hoef er verder niet van te zien.
Tot later.... (ik doe dit op mijn smartphoontje en dat ben ik nu even zat, vanavond vast wel weer zin voor nog een stukje, nu nog even in de zon...)
Veel groets van Daan