Bijna thuis
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Danielle
02 September 2017 | België, Antwerpen
Alle trein aansluitingen heb ik gehaald, maar vraag niet hoe! Ik zit nu in de laatste trein van Antwerpen naar Den Haag HS. Het laatste stukje zal ik maar heel sportief (...) fietsen.
Dacht dat de overstap in Parijs nu wel een makkie zou zijn, heb er immers al twee keer eerder naar een ander station moeten fietsen. Op het nippertje...!
Het was echt krap, 45 min om uit te stappen, Koga te zadelen met alle tassen, tig boulevards af, ff verkeerd, om dan totaal uitgeput en bezweet in de rij aan te sluiten om door de toegangspoorten te mogen die naar de trein leiden, mijn! trein. Dan wordt ik zomaar een superkrap gangetje ingeloodst (in de trein), ongeveer net zo smal als mijn keukentje. Het duurt een half uur voor ik weer een normaal menselijke temperatuur heb. Maar ik heb hem wel! Mijn trein. Ach, en het geklooi met de lift in Antwerpen is nauwelijks noemenswaardig. Ze hebben daar vele verdiepingen, net als op een cruiseschip. Maar ook dat had ik op zeker moment door. Tja.
In Issoire vond mijn taxichauffeur toch echt wel dat ik de kerk nog even moest zien, dat had hij al tijdens de rit er vandaan, vorige week, ook al gezegd. Dus stopoen we even voor een korte bezichtiging. Werkelijk prachtig, De muren en pilaren zijn allemaal beschilderd. Heb niet eerder zo'n sympathieke taxichauffeur gehad.
De reis is zo goed als afgelopen. Ondanks de mankementjes aan Koga en mezelf en natuurlijk de zorg voor het thuisfront, heb ik toch een ontzettend fijne tijd gehad. Ik heb genoten van het fietsen, van het kamperen, het alleen op weg zijn, alle lieve mensen die ik heb ontmoet en van mijn laatste week in de Auvergne, in Castel Marguerite in St. Nectaire.
Een collegaatje vroeg me voor vertrek of ik het niet mis dat ik niets kan delen, van wat ik onderweg meemaak. Daar moest ik even over nadenken....
Nee, ik mis dat niet. Ik deel mijn ervaringen met jullie op dit blog en ook via app, mail en facebook. En de nodige telefoontjes.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het meeleven en lezen. Ik heb niet op alle reacties gereageerd, maar waardeer ze stuk voor stuk.
Dag! Veel liefs
Daan
Dacht dat de overstap in Parijs nu wel een makkie zou zijn, heb er immers al twee keer eerder naar een ander station moeten fietsen. Op het nippertje...!
Het was echt krap, 45 min om uit te stappen, Koga te zadelen met alle tassen, tig boulevards af, ff verkeerd, om dan totaal uitgeput en bezweet in de rij aan te sluiten om door de toegangspoorten te mogen die naar de trein leiden, mijn! trein. Dan wordt ik zomaar een superkrap gangetje ingeloodst (in de trein), ongeveer net zo smal als mijn keukentje. Het duurt een half uur voor ik weer een normaal menselijke temperatuur heb. Maar ik heb hem wel! Mijn trein. Ach, en het geklooi met de lift in Antwerpen is nauwelijks noemenswaardig. Ze hebben daar vele verdiepingen, net als op een cruiseschip. Maar ook dat had ik op zeker moment door. Tja.
In Issoire vond mijn taxichauffeur toch echt wel dat ik de kerk nog even moest zien, dat had hij al tijdens de rit er vandaan, vorige week, ook al gezegd. Dus stopoen we even voor een korte bezichtiging. Werkelijk prachtig, De muren en pilaren zijn allemaal beschilderd. Heb niet eerder zo'n sympathieke taxichauffeur gehad.
De reis is zo goed als afgelopen. Ondanks de mankementjes aan Koga en mezelf en natuurlijk de zorg voor het thuisfront, heb ik toch een ontzettend fijne tijd gehad. Ik heb genoten van het fietsen, van het kamperen, het alleen op weg zijn, alle lieve mensen die ik heb ontmoet en van mijn laatste week in de Auvergne, in Castel Marguerite in St. Nectaire.
Een collegaatje vroeg me voor vertrek of ik het niet mis dat ik niets kan delen, van wat ik onderweg meemaak. Daar moest ik even over nadenken....
Nee, ik mis dat niet. Ik deel mijn ervaringen met jullie op dit blog en ook via app, mail en facebook. En de nodige telefoontjes.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het meeleven en lezen. Ik heb niet op alle reacties gereageerd, maar waardeer ze stuk voor stuk.
Dag! Veel liefs
Daan
-
02 September 2017 - 22:00
Marianne :
Heel veel respect voor jou Daan. Dikke knuf en na mijn vakantie spreken we elkaar xxx
-
03 September 2017 - 13:17
Henk:
Leuk en sterk geschreven reis verslag !
"" elke dag iets leren is kennis ,
elke dag iets loslaten is wijsheid "" -
03 September 2017 - 19:40
Andre:
Nou, Daan, dat kan je wel zeggen, een fietstocht met hobbels, maar je hebt ze aleemaal aardig glad gestreken.
Ik vertrek morgenochtend 5.30 met Julia naar Nice. Julia heeft een prachtig fotoboek gemaakt en die zullen we dinsdag aan Adrienne en Irene overhandigen.
We zullen ze de groeten van je doen en over je avonturen vertellen.
Groetjes en het beste met Frans,
Dé -
03 September 2017 - 21:35
Danielle Vivaldi:
Ja, doe ze de hartelijke groeten! Ik had het plan om een dagje naar het zuiden te gaan met de nachttrein als ik op tijd in de Auvergne was aangekomen. Maar soms loopt het anders... Goede reis! -
04 September 2017 - 10:28
Anneke:
Wat een belevenis Danielle. Petje af
Welkom thuis Danielle!
Ik zie je nog wel
Groetjes, Anneke -
04 September 2017 - 15:42
Linsey:
Welkom terug, Daan. Dat delen, dat doe je juist volop, vind je niet? Maar dan op het moment met de mensen en plaatsen waartussen je jezelf bevindt. Je hebt een mooie reis met uitdagingen achter de rug. Geniet van de napret! En het allerbeste voor Frans!
Liefs -
05 September 2017 - 13:09
Wilma G:
Hey Daan,
Inmiddels weer op het werk met heel veel verhalen.
Wat en bewondering heb ik voor jou!
Stoere vrouw!!
Fijn dat je zo genoten hebt. Maar ook fijn dat je weer heel thuis bent!!
xxx -
06 September 2017 - 00:45
Antorita:
Dankjewel voor het mogen meegenieten van jouw avontuurlijke fietstocht. Ik heb achterop gezeten om mee te kijken en dat was geweldig. Fijn dat je goed thuis bent gekomen en wat een prachtig aantal dekens hebben jullie nog in laatste week gemaakt. Diepe buiging en petje af!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
