Onderweg en weer thuis

vanaf 12 september
De route 'Fietsen door Bourgogne' gaat langs kanalen en door wijnvelden. Misschien als grapje (?) gaat het toch nog eerst een ochtendje door de steilere heuvels, maar dan echt even dagen lang heerlijk vlak en strak langs de kanalen. Heerlijk is dit, ik geniet volop. Erg afwisselend ook, de ene keer rij je rechts van het kanaal en een paar uur later links....
Nee hoor, er is veel meer te beleven, vooral het Canal du Bourgogne is erg afwisselend en ontzettend mooi. Tientallen sluisjes, heuvels, dorpen en stadjes, maar weinig andere fietsers.
De dag door de wijnvelden is wat glooiender, maar kost niet zo veel inspanning. Ze zijn al begonnen met plukken. Later in een supermarkt zie ik flessen staan van de wijnkastelen waar ik langs ben gefietst.
Weten jullie hoe rijk je je kunt voelen om onderweg, tussen de wijnvelden of een andere prachtige omgeving, op een muurtje of in het gras langs de weg, je brood met kaas te eten in de warme zon...?

Tot vier keer toe een Amerikaans (wat ouder) stel tegengekomen op de fiets. Het klikt en bij elke ontmoeting staan we langer te kletsen en te lachen. Adressen worden uitgewisseld.
Wat ontmoetingen betreft, bijna elke dag wel aan het babbelen met anderen, vaak Nederlanders op de camping.
Maar ook een Fransman met wie ik een dag fiets, de dag waar ik een beetje tegenop zat omdat het onbekend zou zijn. Was ook de langste en misschien wel de zwaarste. Van Montbard naar Chaumont, 122 km door de heuvels, wel adembenemend mooi!

Het plan weer terug naar Auxerre te gaan is overigens gewijzigd, vandaar gaan er geen treinen naar het noorden, en het is via Parijs enorm omslachtig om met de fiets te reizen, zo is me door een Frans stel dat daar woont verteld. Wel nodigen ze me uit bij hen te logeren als ik toch in die buurt kom... wat mij raakt...


In Chaumont neem ik de trein naar Reims, loop daar wat rond wat overigens helemaal geen straf blijkt te zijn. Het heeft de stijl en charme van Parijs, maar dan wat kleinschaliger en rustiger. De beroemde kathedraal bezocht en dan verder met de ns naar Charleville-Mézières, het meest noordelijk station richting Dinant wat mijn eindpunt zal zijn van deze reis.
Van daaruit nog 33 km voor een heel leuke camping in Bourg-Fidèle waar ik een heel gezellige avond heb met een stel Nederlanders.

De laatste fietsdag naar Dinant gaat zo'n beetje 91 km langs de Maas, voor een groot deel een geweldig mooie route.
Een avond en nacht op de camping langs de Maas (zie verslagje Dinant).

Dinant, hier heb ik het pand bezocht dat vroeger een jeugdherberg was en nu een lijstenmakerij. In de tijd van de jeugdherberg werkte mijn moeder hier een aantal seizoenen en ik mag het pand bezichtigen dat zo veel mogelijk in de oude staat wordt gehouden.
Het betekende veel voor me hier te zijn, te mogen zien waar mijn moeder zo graag was en zo lang en vaak is geweest.
Met oprechte dank aan Mr Lurquin vertrek ik naar een campinkje tussen de heuvels 10 km verderop voor mijn laatste dag en nacht.
Hier wordt ik heeeel luxe opgehaald door vriendje B en karren we op vier wielen in vier uur terug naar Den Haag, mooie stad achter de duinen....

Ik kijk terug op een heerlijke reis van 1700 km lang.
Een reis in vrijheid, stilte, zon, prachtige landschappen, mooie dorpen, fijne mensen en intense ervaringen.
Een reis waar verleden, heden en toekomst samenkwamen.
Een reis die niet geëindigd is, maar hier doorgaat in Den Haag en weer verder...
Met dankbaarheid dat ik dit kan doen, en weer veilig thuis gekomen ben..
En jullie bedankt voor je meelezen!

Veel liefs van Daan